Designer By Fatih Saka

Gezi

Ülkücüler neden Gezi'de değildi ?

Bahçeli Ülkücülere izin vermedi doğru olanı yaptı. Çünkü Gezi Parkı'nda Chp ve bdp vardı ve Ülkücüler asla pkknın ve solun yanında durmazlar ki chplilerde yanlış olanı yapıp Türkiye Cumhuriyeti'ni yönetenlerin yani pkknın yanında durdu ve böyle zihniyeti kınıyorum ama pkksız Gezi'yide destekliyorum...

Gezi Parkı fotoğrafları: Bahçemizi koruyorduk!

Posted by gülenay börekçi on June 2, 2013 · 2 Comments

Aşağıda bir sürü fotoğraf var. Bazıları muhtemelen daha önce görmediğiniz fotoğraflar… Mutlaka bakın. Sonra şunu hatırlayın: Occupy Gezi protestolarında aslında biz hepimiz birbirimize muhteşem bir hediye verdik ve görüşlerimiz ne kadar farklı olursa olsun aynı noktada buluşabildiğimizi dünya aleme gösterdik… Türküyle, Kürdüyle, Alevisiyle, Müslümanıyla, Hıristiyanıyla, Musevisiyle… Kadın, erkek, eşcinsel, genç, yaşlı, çocuk hatta apolitik demeden hepimiz bir aradaydık… Okan Bayülgen’den Gonca Vuslateri’ye, Halit Ergenç’ten Kıvanç Tatlıtuğ’a, Nilgün Belgün’den Tarkan’a, Thom Yorke’a, Madonna’ya bütün ünlülere ayrıca teşekkür etmemiz gerek. Sadece bu kadarı bile şahane bir şeydi. Gerisi? Umarım düzelecek.

Gülenay Börekçi

Duran Adam yahut Gezi Parkı’nın düşündürdükleri

Onur Orhan: “Gezi’deki gençler artık benim kahramanım!”

Anlat Robin Hood, senin Gezi hikayen ne?

Sevdiğim herkes bugün Gezi Parkı’ndaydı…

Gitmiyoruz: Gezi Parkı’nın kütüphanesi de oldu!

Bundan sonra böyle! Everyday I’m çapuling…

1952′den 2013′e Gezi Parkı fotoğrafları

Posterler ve sloganlarla Gezi direnişi

Emine Çaykara: Yaşasın hürriyet! Yaşasın müsalâha!

Yazar Ayfer Tunç’tan Gezi Parkı Direnişi mektubu

Bu şehirde insanların ortak bahçeleri pek yoktur. Gezi Parkı, onlardan biriydi, hatta merkezde olduğı için en önemlisiydi. Niye günlerdir insanların orada durduğunu, beklediğini, şarkı söylediğini, kitap okuduğunu, ağaçların sökülmesine direndiğini anlamayanlara önce bunu söylememiz lazım. Direniyorduk, çünkü bahçemizi koruyorduk, bu kadar basit.

Lütfen anlasınlar artık: Biz ortak bahçemizde, parkımızda buluşmayı seviyoruz. Buluşmalarımızın ille kapalı kapıların arkasında olmasına itiraz ediyoruz.

Kamusal alanda özgürce, birbirimizin gözlerinin içine bakarak konuşabilmek istiyoruz.

İşe giderken veya işten dönerken yahut öğle tatillerimizde bir parça nefes almak, kitabımızı dergimizi ferah ferah karıştırmak, etrafa bakmak, genişlemek istiyoruz.

Şehir içinde gerektiğinde tek başımıza da kalabileceğimiz alanlara ihtiyaç duyuyoruz. Gecenin geç vaktinde, sabahın köründe kapıları kapanmayan, hatta kapıları olmayan bir yerimiz olsun istiyoruz.

Ağaçların arasında, kuş seslerini dinleyerek, kedileri köpekleri severek bankların veya çimenlerin üstünde oturmak, bunları yaparken de içtiğimiz su, yediğimiz sandviç veya oturduğumuz sandalye için şu veya bu kuruma para ödemek zorunda kalmadan buluşabilmek istiyoruz.

Çok şey mi istiyoruz, söyleyin. Lütfen söyleyin, sadece ama sadece bunları istediğimiz için olanlara değer miydi?

Twitter’da yazmıştım, bir kere daha söylüyorum: Aslında Gezi Parkı istediğimiz, ihtiyacımız olan her şeyin simgesi oldu bizim için bir anda, varlığıyla bütün engelleri, yasakları, baskıyı aşabileceğimiz bir simge. Ve o simgenin etrafında birbirimize muhteşem bir hediye verdik. Görüşlerimiz ne kadar farklı olursa olsun aynı noktada buluşabildiğimizi dünya aleme gösterdik. Türküyle, Kürdüyle, Alevisiyle, Müslümanıyla, Hıristiyanıyla, Musevisiyle… Kadın, erkek, eşcinsel, genç, yaşlı, çocuk hatta apolitik demeden hepimiz oradaydık… Sadece bu bile şahaneydi. Gezi Parkı’nı İBB’nin temizlik işçileriyle el ele temizleyen ünlü ünsüz protestocuların haberlerini okurkense gözlerim doldu sevinçten, gururdan. “Ne güzel insanlarız biz yahu” dedim içimden. Bizimle gururlanmanız gerekmez miydi?

Şimdi olanlar bahçemizi, parkımızı, şehrimizi kirlettiği için çok üzgünüm.

Gülenay Börekçi

GEZİ SİMGELERİ